Afgelopen vrijdag hebben we Bugs, ons geliefde tamme Franse hangoor konijn van 5 jaar oud, helaas moeten laten gaan.
Na het 7de dierenarts bezoek in bijna 3 maanden kregen we het advies om hem in te laten slapen. Ik voelde een schok door mijn lijf gaan, maar besefte ook dat dit voor Bugs het beste was.
We hebben Bugs bedankt voor de mooie tijd met hem.
Het huppelen en rennen door de tuin.
Zich komen melden voor eten. En dan wel het liefst een stukje brood of een schijfje appel.
Zijn aanwezigheid.
Hij is een belangrijk deel van ons gezin geweest. We hadden gehoopt nog heel lang van hem te kunnen genieten, maar dit heeft niet zo mogen zijn.
Op het einde van de middag heb ik tezamen met mijn zoon Bugs begraven in onze tuin. Naast het diepe verdriet hebben we mooie onderwerpen besproken tijdens het graven van de 60cm diepe kuil.
Ook mijn reeds overleden ouders zijn aan bod gekomen.
We hebben Bugs een mooi afscheid kunnen geven en nu is het wennen aan de nieuwe situatie.
